کد مطلب:289127 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:183
اسماعیل نوبختی
«ابوسهل، اسماعیل بن علی نوبختی»، از دانشمندان بزرگ شیعه بوده كه در سالهای 237 تا 311 هجری قمری می زیسته است. وی یكی از متفكّران و متكلّمان برجسته جهان تشیّع، در قرق سوّم، است كه او را در شمار «فلاسفه ی شیعه» ثبت كرده اند. از وی بیش از 30 تألیف، در رشته هایی چند از علوم عقلی كلامی و تحقیقی بر جای مانده است. («فلاسفه شیعه»، ص 172)
این عالم فیلسوف و متفكّر بزرگ، از اصحاب حضرت امام حسن عسكری علیه السلام و آخرین كسی است كه در عهد آن حضرت، به دیدار حضرت ولی عصر علیه السلام نائل شده است.
«ابوسهل» در واپسین لحظات زندگی حضرت عسكری علیه السلام به دیدار امام رفت و در حالی رسید كه امام می خواستند كاسه ای را كه در آن مَصْطَكی (چیزی شبیه سَقّز كه از ساقه ی درخت مصطكی بیرون می آید) با آن جوشیده بود میل كند و از شدّت بیماری قادر نبودند و از فرزندش حضرت مهدی (عج) خواستند كه او را یاری كند.
حضرت قائم (عج) كاسه را به دست مبارك گرفته، پدر بزرگوارش را یاری كرده تا آن را تناول فرموده است. آنگاه فرمود: «مرا آماده ی نماز كنید» حضرت حجّت (عج) ایشان را یاری كرد تا اینكه وضو ساخت و خطاب به فرزند بزرگوارش فرود:
«مژده باد تو را، فرزندم! تو «صاحب الزّمان»، «مهدی» و «حجّت الله» در روی زمین هستی. تو پسر و جانشین من هستی...»
ابو سهل می گوید: «سخنان امام حسن عسكری علیه السلام پایان یافت و همان لحظه جان به جان آفرین تسلیم كرد.» («بحار الانوار»، ج 52، ص 16)
این عالم فیلسوف و متفكّر بزرگ، از اصحاب حضرت امام حسن عسكری علیه السلام و آخرین كسی است كه در عهد آن حضرت، به دیدار حضرت ولی عصر علیه السلام نائل شده است.
«ابوسهل» در واپسین لحظات زندگی حضرت عسكری علیه السلام به دیدار امام رفت و در حالی رسید كه امام می خواستند كاسه ای را كه در آن مَصْطَكی (چیزی شبیه سَقّز كه از ساقه ی درخت مصطكی بیرون می آید) با آن جوشیده بود میل كند و از شدّت بیماری قادر نبودند و از فرزندش حضرت مهدی (عج) خواستند كه او را یاری كند.
حضرت قائم (عج) كاسه را به دست مبارك گرفته، پدر بزرگوارش را یاری كرده تا آن را تناول فرموده است. آنگاه فرمود: «مرا آماده ی نماز كنید» حضرت حجّت (عج) ایشان را یاری كرد تا اینكه وضو ساخت و خطاب به فرزند بزرگوارش فرود:
«مژده باد تو را، فرزندم! تو «صاحب الزّمان»، «مهدی» و «حجّت الله» در روی زمین هستی. تو پسر و جانشین من هستی...»
ابو سهل می گوید: «سخنان امام حسن عسكری علیه السلام پایان یافت و همان لحظه جان به جان آفرین تسلیم كرد.» («بحار الانوار»، ج 52، ص 16)